De kunstzinnige aanleg van Helga Paetzold was op jonge leeftijd al duidelijk. Woonachtig in Friedeberg (Silezië) vluchtte de familie Paetzold aan het einde van de oorlog naar het westen en vond onderdak in Mönchengladbach. Na de lagere school aldaar volgde Helga in Rheydt de opleiding tot borduurster, die zij met glans voltooide. In 1952 werd haar afstudeerwerkstuk bekroond door de Handwerkskammer van Nordrhein Westfalen. Ook won ze de tweede prijs in de landelijke competitie, waardoor zij toegang kreeg tot de Werkkunstschule in Düsseldorf. Hier koos zij voor de opleiding textiele kunsten. Deze Werkkunstschule was gemodelleerd naar het beroemde Bauhaus, waar kunstenaars als Klee, Kokoschka en Kandinsky hadden gedoceerd en nam zij kennis van de grote meesters van de twintigste eeuw, zoals Picasso, Chagall, Léger en vele anderen.

Na haar huwelijk met Hans Ottenheym vestigden zij zich in Sittard, waar zij vijf kinderen kregen. Aanvankelijk werkte zij geheel vrij en verwierf zij grote bekendheid. Vrijwel haar hele verdere carrière werkte zij regelmatig samen met architecten om in goed overleg wandtapijten voor een gebouw te realiseren. Er zijn in de loop der jaren nieuwe stadhuizen, provinciekantoren, scholen, instituten en directiekantoren, verspreid door het hele land,van indrukwekkende, monumentale en kleurrijke wandtapijten van Helga Paetzold voorzien. Ook teksten en gedichten hebben haar bij haar werk geïnspireerd.

In augustus 1990 bezocht Koningin Beatrix het atelier aan de Begijnhofstraat in Sittard en als eerbetoon aan deze bijzondere kunstenares is in Sittard een straat naar haar vernoemd.